مهمترین تغییرات طرح تنظیم بازار فولاد نسبت به الگوی قبلی
مهمترین تغییرات طرح تنظیم بازار فولاد نسبت به الگوی قبلی
مهم ترین فاکتورهای تغییر پیدا کرده در این پیش نویس به شرح ذیل می باشد:
- استفاده از الگوی قیمت پایانی در تعیین قیمت پایه (مشابه بازار سهام و سایر بورسهای کالایی دنیا)
- امکان انعقاد قراردادهای بلندمدت در قالب معاملات کشف پریمیوم بین تولیدکننده بالادست و پایین دست
- تسهیل ورود سرمایه گذاران به معاملات بورس کالا منوط به وجود مازاد عرضه. این کالاها در محل انبارهای مجاز بورس کالا نگهداری شده و صرفا قابلیت فروش مجدد در بورس کالا را دارد.
- تسهیل فرایند واردات برای کالاهایی که بازار در آن کسری عرضه دارد و عرضه تلفیقی با محصول تولید داخلی به منظور تامین بازار با قیمت مناسب.
- افزایش نقش سامانه جامع تجارت در رهگیری معاملات و اتصال آن به سیستم های مالیاتی و بانکی به منظور راستی آزمایی خودکار فاکتورها.
- لغو امضاهای طلایی در تعیین سهمیه و صادرات و فرایندهای تولید و تجارت.
تصمیمات عجولانه در ساختار طرح تنظیم بازار فولاد
سامانه‌های مختلف بازار فولاد نمی‌توانند مشکلات بازار را حل کنند و دلالان با این ترفندها از زنجیره حذف نخواهند شد. بلکه با این روند، توزیع‌کنندگان به مرور از زنجیره حذف می‌شوند و مشکلات دوچندان می‌شود. متأسفانه تصمیم‌های عجولانه در هر بخشی از تنظیم بازار فولاد باعث آسیب به کل مجموعه خواهد شد و به نظر من، قبل از اینکه وزارت صمت بخواهد سامانه جامع تجارت را به گونه‌ای راه‌اندازی کند که همه از آن بهره ببرند، نیاز بود با برخی از اهل فن مشورت بگیرند و نقاط ضعف و قدرت سامانه را بررسی کنند.
لزوم نجات بازار از انحصار گرایی
برای تنظیم بازار، نباید آن بازار را محصور کرد و قدرت مانور را از تولیدکننده و توزیع‌کننده گرفت چراکه بازار از نشاط خود خارج می‌شود. اگر نظارت‌ها دغدغه‌ای برای فعالان بازار فولاد و خریداران به وجود آورند، بازار را از حالت طبیعی خارج خواهند کرد بنابراین، تنها راه رسیدن به ثبات قیمتی در بازار فولاد، کددار کردن محصولات است.
